De Ooijpolder op 27 juni jl. (foto SvS, iPhone 11 Pro Max
Noviomagus. De reacties in de media op Zomergasten van afgelopen zondag hebben gemeen dat Inez Weski weigerde te spreken over haar privéleven, emoties en persoonlijk drijfveren. Een verademing volgens Elma Drayer vanochtend in de Volkskrant, wier stukken ik doorgaans met plezier lees : „Eindelijk iemand die hardop zegt dat haar privéleven de buitenwereld geen donder aangaat.”
Ik begrijp waarom Drayer dat schrijft, maar waarom gaat Weski daar dan zitten?
Volgens mij zijn er collega’s en confrères genoeg die veel interessanter zijn voor een aflevering van Zomergasten.
Weliswaar is mr. Weski een bekende strafrechtadvocate. Maar er zijn twee veelzeggende rechterlijke uitspraken met daarin namelijk een passage over het door haar gevoerde verweer die voor iedere advocaat ‘dodelijk’ is:
„Voor het hof is, ondanks het gebruik van tussenkopjes, een duidelijke structuur of rode draad in het lange verweer lastig te ontwaren. Het ruim negentig pagina’s tellend verweer is een bijna onontwarbare kluwen van kritiekpunten, stellingen en beweringen, waaruit met veel moeite een onderbouwd standpunt valt te ontdekken.”
(Hof ‘s-Hertogenbosch 21 apri 2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:1760)„Voor de rechtbank is het, ondanks de indeling in hoofdstukken, die elk een op zich begrijpelijke titel hebben, lastig gebleken de structuur in het betoog te ontdekken.”
(Rechtbank 19 april 2019, ECLI:RBASMS:2018:2504)
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
