Structurele weeffout die er niet is bij advocaten, maar wèl bij accountants

Noviomagus. Gisteren was ik hard aan het werk met een schriftelijke toelichting op een conclusie van antwoord die strekt tot verwerping van een ingesteld cassatieberoep. Eerst, in de vroege ochtend thuis, en later op kantoor, waar ik om een uur of 19.45 vertrok. Het werd tijd voor een bockbiertje van Hertog Jan en de krant in Meesterschenkerij Café Jos. In NRC Handelsblad las ik een kort en bondig stuk van Willem Jan van Andel. Ik ken hem nog uit mijn Groningse tijd. We dronken samen koffie en spraken met elkaar in het gebouw aan de Turftorenstraat tijdens de pauzes van, ik meen, de werkcolleges Burgerlijk recht II. Daarbij wisselden wij uiteraard ook en met name van gedachten over de interessante stof die bij deze werkcolleges behandeld werd. Tegenwoordig staat Willem Jan (cum laude afgestudeerd in zowel de wiskunde, als de rechtsgeleerdheid, en sinds 1990 verbonden aan het Utrechtse kantoor Wijn & Stael Advocaten), al weer jarenlang bekend als topcurater.

Welk punt maakt Willem Jan?

De centrale stelling van Willem Jan in voornoemd stuk in de NRC is dat de bedrijven die door accountants in opdracht van deze bedrijven gecontroleerd worden er belang bij hebben dat deze accountants hen niet goed controleren, zodat accountants, die natuurlijk (veel) geld verdienen aan zulke opdrachten, een ingebouwde prikkel hebben om hun werk niet goed te doen en daarmee de samenleving tekort te doen.

Veelzeggend (maar mogelijk: àlleszeggend) is het door Willem Jan genoemde voorbeeld van KPMG: zeven van de tien boekencontroles van KPMG haalden een onvoldoende.
Lijkt me zelfs reclame voor KPMG!  (‘Ik laat mijn bedrijf maar door KPMG controleren, want dan betalen we minder belasting en ziet de ava mooiere cijfers’).

Bij ons, advocaten, klopt het wèl

Bij de accountants is er inderdaad een grote, structurele weeffout. Zo’n weeffout is er bij ons, advocaten, niet. Immers, wij handelen in het belang van de cliënt. Dit belang staat bij ons voorop. Wij hebben juist een prikkel om ons werk zo goed mogelijk te doen. Hoe beter wij werken, hoe tevredener onze cliënten. En even ‘los’ daarvan: wij hebben ook nog eens een werkelijk pràchtig ambacht!

De tekst van Willem Jan

Willem Jan was zo aardig om mij desverzocht het Wordbestand van voornoemd stuk te doen toekomen (zoals hij het aan de NRC zond) ten behoeve van deze blog. De tekst lees je HIER.