Noviomagus. Videovergadering/-overleg. In mijn civiele cassatiepraktijk hoef ik slechts sporadisch deel te nemen aan videovergaderingen. Hetzelfde geldt voor mijn werkzaamheden als adviseur en sparringpartner van andere advocaten – (appèl)consultancy.
Mijn opdrachtgevers zijn in (verreweg) de meeste gevallen advocaten. Met hen pleeg ik gewoon één op één respectievelijk ‘klassiek’ te telefoneren. Tot dusverre is het slechts eenmaal voorgekomen dat ik met een advocaat-opdrachtgever een zogeheten FaceTime-gesprek voerde (dus: videobellen op de iPhone). Dat FaceTimen was overigens niet op mijn initiatief.
Zeer recentelijk nam ik deel aan een videovergadering. Deze duurde ruim een uur.
Bedenking
De vraag rijst of het werkelijk iets toevoegt om elkaar de gehele duur van een videovergadering te zien. Ruim een uur voor een camera zitten – in mijn geval die van een iPad Pro 12,9″ – vind ik veel te lang. Dit heeft (mede) als reden dat ik tijdens ‘klassieke’ telefoongesprekken of telefonische vergaderingen het liefst gewoon rondloop, in mijn kamer (ijsberen) of buiten, voor kantoor op het gazon voor de Krayenhoffkazerne. Dit met mijn iPhone in mijn broekzak en met gebruikmaking van AirPods. Dat rondlopen kan (dus) niet tijdens een videovergadering.
Het kan anders en beter.
Alternatief
Het overleg vindt de eerste tien minuten of het eerste kwartier plaats bij wijze van videovergadering. Na deze tien minuten of dit kwartier maak je er een ‘klassieke’ telefonische vergadering van. Het schijnt mij toe dat het immense respectievelijk grote voordeel daarvan is dat het ‘best of both worlds’ is, namelijk (1) dat je elkaar aan het begin ziet, en (2) dat je – vervolgens – snel weer de voordelen hebt van een ‘klassieke’ telefonische vergadering.