Verlof als condicio sine qua non

Noviomagus. Terwijl ik dit blogbericht schrijf, schalt door de luidsprekers in mijn woonkamer via Radio 4 een symfonie van Felix Menselshon Bartholdy (1809 – 1847). Ik geniet van goede muziek. Van Purcell tot Rachmaninov, blues, harde rock (AC/DC), André Hazes en Normaal, Marco Borsato en wat dies meer zij. Muziek brengt, zoals Nietzsche ooit schreef, onze innerlijke snaren in beweging.

Cassatieverlof als vereiste

Eerder op deze blog schreef ik over vereist verlof voor het instellen van cassatieberoep tegen een tussenarrest. In de betreffende zaak stelde ik cassatieberoep tegen een tussenarrest nog voordat daartoe verlof verleend was. Zoals ik expliciteerde, is dat  zinvol, mits naderhand, al dan niet na het verstrijken van de cassatietermijn, maar verlof verleend wordt, als het cassatieberoep maar binnen de termijn ingesteld is.  MEER

 

Actueel: hof verleent verlof na kennisneming van conclusie cassatieadvies

Vorige week berichtte mijn correspondent me dat in die zaak door het betreffende gerechtshof het verlof waarom verzocht  verleend is. Ongetwijfeld heeft geholpen dat mijn correspondent bij zijn verlofverzoek het hof kon voorhouden dat hij een cassatieadvies gekregen had dat inhield dat het hof tekst en strekking van verjarings-art. 7:942 lid 2 oud-BW (verzekeringsrecht) miskend heeft.
Daarom zal ik de cassatiedagvaarding bij ’s Hogen Raads griffie, vóór de betreffende aangezegde rechtsdag – ik heb bewust gekozen voor een dagvaarding op een wat langere termijn -, doen inschrijven. Uiteraard zal ik in de aanbiedingsbrief vermelden dat verlof verleend is en dat het origineel van dit verlof met deze brief meesturen.