Vrijdagavond 30 juli 1999, met mijn vader (foto Rob van de Peppel)
Noviomagus. Vandaag is het twintig jaar geleden dat ik officieel toetrad tot de balie. In het Paleis van Justitie te Den Haag werd ik op een vrijdagnamiddag – het was op 30 juli 1999 – beëdigd. Dit in aanwezigheid van mijn trotse ouders, mijn jongste zus, enkele vrienden en kantoorgenoten, onder wie mijn patroon, Gerbrant Snijders, thans raadsheer in ’s Hogen Raads civiele kamer. Na afloop was er een drukbezochte borrel in een etablissement aan de Theresiastraat.
Voor mij was de advocatuur de ideale stap om te zetten na mijn Groningse tijd als promovendus.
Ik vind het prachtig om advocaat te zijn, en zou geen ander beroep willen uitoefenen.
In de afgelopen twintig jaar heb ik mij vooral beziggehouden met zowel civiele cassatie, als het – achter de schermen – sparren met en adviseren van andere advocaten (waarbij ik fungeer als lawyer’s lawyer). Dit met name in het kader van hoger beroep (appèlconsultancy).
Met het woordje vooral in de voorlaatste volzin is beoogd om tot uiting te brengen dat ik vaak genoeg geprocedeerd heb in kort geding en in bodemzaken bij rechtbanken en gerechtshoven om te onderkennen dat procederen in civiele zaken niet eenvoudig is en dat zich allerlei lastige complicaties kunnen voordoen.
Contact met andere advocaten heb ik bij voorkeur telefonisch. Dat is persoonlijker dan per e-mail, vaak ook gewoon leuk (plezant) en bovendien veel efficiënter.
En ik heb zin in de komende twintig jaar in de advocatuur!
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
