Tijdens zijn colleges Burgerlijk recht III gaf mijn latere promotor, prof. mr. C.J.H. Brunner (dus: C.J.H.B. resp. CJHB in de NJ), steevast aanwijzingen omtrent het gebruik van de Nederlandse taal. Met deze rubriek,Taallesjes voor juristen, is beoogd om de fakkel over te nemen.
Battle (Sussex, Engeland). Niet zelden lees ik dat bijvoorbeeld een bepaald perceel ‘in eigendom toebehoort’ aan De Vries. Dat is een pleonasme respectievelijk tautologie. Dat perceel is eigendom van De Vries. Het behoort hem toe. ‘In eigendom toebehoren’ is dubbelop.
In een door mij behandelde cassatiezaak is voor de wederpartij een schriftelijke toelichting gegeven waarin te lezen valt: „Het hof is de opvatting van Curatoren gevolgd”. Fout. Die opvatting heeft dat hof gevolgd.
De Hoge Raad
In een op 21 oktober 2022 gegeven beschikking van het cassatiecollege valt te lezen dat het eerste onderdeel van het (cassatie)middel betoogt „dat na de beslissing van 29 januari 2022 (zie hiervoor in 2.1 onder (ii), eerste gedachtenstreepje)” geen gemotiveerde aanvraag tot wijziging van de zorgmachtiging bij de officier van justitie is ingediend en dat daarom geen wettelijke grondslag meer bestond voor de betreffende voortzetting van de tijdelijke verplichte zorg. In strijd met de officiële spelling schrijft de Hoge Raad ‘gedachtestreepje’ met een tussen-n.
Overigens ben ik als vrije beroepsbeoefenaar niet gehouden om te schrijven conform het Groene Boekje, de officiële spellinggids van het Nederlands. Zo pleeg ik niet appel te schrijven, doch appèl. MEER
Beschikking gewezen?
Niet zelden hoor ik een jurist, laatstelijk een met veel rechterlijke ervaring, over een beschikking die door een rechter ‘gewezen’ zou zijn. Fout. Vonnissen en arresten worden gewezen, doch beschikkingen worden gegeven.
Tenuitvoerlegging, maar dan het werkwoord …
Hoe schrijf je ten uitvoer leggen/tenuitvoerleggen eigenlijk? Het is zonder twijfel ‘tenuitvoerlegging’. Maar is het ‘dus’ ook tenuitvoerleggen (en dus: tenuitvoergelegd is)? Tenuitvoerleggen staat niet in de Van Dale. In de wet (maar dat zegt als zodanig niets) zie ik „ten uitvoer leggen” staan; zie o.a. art. 611c Rv, alsmede artt. 144 en 342 Rv. Op rechtspraak.nl levert de zoekterm ‘ten uitvoer gelegd’ 47 HR-uitspraken op (o.a. ECLI:NL:HR:2021:1847 rov. 3.2) en ‘tenuitvoergelegd’ maar 18 (o.a.: ECLI:NL:HR:2017:462, rov. 4.2.) Wat is het nu?
Wie of wat kwalificeert?
In deze taalrubriek is al meer dan eens (Afleveringen 4 en 72) gewezen op verkeerd gebruik van het werkwoord ‘kwalificeren’. Ook namens de procureur-generaal bij de Hoge Raad wordt dit werkwoord verkeerd gebruikt. In een conclusie van 17 juni 2022, ECLI:NL:PHR:2022:578 wordt vermeld (onderstreping toegevoegd):
„15.9 Anders dan het subonderdeel tot slot betoogt, was het hof in dit kader niet gehouden om te responderen op de stelling van Deliveroo dat deze betaalwijze slechts het gevolg is van (een verdergaande) automatisering en dat ook fooien – die niet als loon kwalificeren – op deze wijze worden uitbetaald.”
{…}
15.25: „Verder wordt geklaagd dat het bestreden arrest innerlijk tegenstrijdig is, nu het hof in rov. 3.9.12 overweegt dat de wetgeving op dit moment geen betekenis toekent aan het wel of niet zijn van ondernemer voor de vraag of een overeenkomst kwalificeert als arbeidsovereenkomst of niet.”
In die conclusie wordt miskend dat de jurist de fooien of de overeenkomst kwalificeert als loon respectievelijk arbeidsovereenkomst. Fooien vallen al dan niet als loon te kwalificeren en een overeenkomst kan al dan niet als arbeidsovereenkomst gekwalificeerd worden. Fooien of een overeenkomst als zodanig kwalificeren respectievelijk kwalificeert niet.
Zijn of haar?
Te vaak lees ik dat een ‘overeenkomst naar zijn aard’ iets zou uitsluiten of meebrengen. Zo lees ik in een vonnis van de Rechtbank Amsterdam „dat een vaststellings-overeenkomst naar zijn aard wordt gesloten” ter beëindiging van een bestaand geschil. Fout, want ‘overeenkomst’ is vrouwelijk en daarom naar haar aard.
Wij willen iedereen bedanken
Op LinkedIn zag ik vandaag een bijdrage van advocaten die gestopt zijn met hun kantoor, waarmee ze zo’n twaalf jaar begonnen. Ze schreven dat ze iedereen „willen bedanken” voor (kort gezegd) het in hen gestelde vertrouwen. Omdat iets willen doen nog niet meebrengt dat hetgeen gewild wordt ook daadwèrkelijk gedaan wordt, verdient het de voorkeur om te schrijven dat ‘wij iedereen graag dank zeggen’.
Vorige aflevering van deze taalrubriek
Een link naar de vorige aflevering van deze veelgelezen rubriek staat HIER.