Noviomagus. Minimumstraffen kreeg hij er niet doorheen. Volgens De Groene Amsterdammer heeft Fred Teeven gezegd:
„Toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken. Als je aan een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.”
In NRC Handelsblad (editie van gisteren) lees ik een opinie van Gerard Spong, Sidney Smeets, Jan-Hein van Dijk, Marianne Lochs, Tim Vis, Emile van Reydt, Albertine Tiemens en Bernard Sprenger. Zij gaan er niet alleen vanuit dat Fred Teeven het inderdaad zo gezegd heeft, maar wijzen er ook op dat hij als staatssecretaris sowieso de rechtsstaat een zeer slechte dienst bewezen heeft door het de Grondwet en in mensenrechtenverdragen neergelegde recht op effectieve, kwalitatief goede bijstand in strafzaken de nek om te draaien.
Spong c.s. adviseren om Fred Teeven niet tot staatsraad te benoemen, waarbij zij ervan uitgaan dat hij het parlement moedwillig om de tuin geleid heeft en dat hij er perverse gedachten op nahoudt blijkens De Groene Amsterdammer. Ik zou menen dat, ‘los’ van het antwoord op de vraag of Fred Teeven inderdaad die gedachten erop nahoudt of nahield, het zich sowieso niet opdrong dat Fred Teeven in die functie benoemd zou moeten worden.