Schrijvers NJB-kroniek Vermogensrecht gaan de fout in

Noviomagus. Ieder halfjaar komt het Nederlands Juristenblad met de editie  „De staat van HET RECHT”. De veruit belangrijkste en derhalve als eerste, vooraan, geplaatste kroniek is de „Kroniek vermogensrecht”. Ditmaal, in de NJB-editie van 17 april jl., zijn Edwin van Wechem en Jac Rinkes de chroniqueurs. Wie ook maar enigszins bekend is met deze blog, weet dat ik veel waarde hecht aan goed taalgebruik – zoals blijkt uit de serie Taallesjes voor juristen – en het correct bezigen van juridische termen. Uitgerekend bij dit laatste echter gaan Van Wechem en Rinkes de fout in.

Van Wechem en Rinkes werpen op blz. 938 (linkerkolom, tweede al.) de vraag op (onderstreping toegevoegd): „Of mag iemand die zich verweert tegen de uitwinning van een pandrecht  zich er op beroepen dat de onderliggende rechtsverhouding ten behoeve waarvan het pandrecht is verstrekt, nietig is, terwijl dat verweer in casus voor zover het de in pand gegeven vordering betreft wellicht oneigenlijk is?”

Chroniqueurs miskennen dat niet het pandrecht uitgewonnen wordt

Wat Van Wechem en Rinkes klaarblijkelijk uit het oog verloren hebben, is dat uitgewonnen wordt niet het pandrecht, doch het object van het pandrecht, zoals het ook consequent geleerd wordt in Pitlo/Reehuis & Heisterkamp, voor mij het eerste te raadplegen handboek als het om goederenrecht gaat. Als een schilderij bezwaard is met een pandrecht en de pandhouder overgaat tot uitoefening van zijn recht van parate executie, wint hij niet zijn pandrecht uit, doch wint hij een vermogensbestanddeel van een ander uit: het verpande goed, zijnde het schilderij of, zo men wil, de eigendom van deze roerende zaak, niet-registergoed.

Overigens disculpeert voornoemde chroniqueurs niet het gegeven dat, naar mij vandaag gebleken is, in de Asser-serie, jammer genoeg, ook niet steeds even strak met de hier aan de orde zijnde terminologie omgesprongen wordt. Immers, dat een ander de fout in gaat, rechtvaardigt het niet om ‘dus’ zelf ook maar de fout in te gaan.

Lees ook: Liber Amicorum Wim Reehuis – 25 jaar hoogleraar RU Groningen