Wat leugenaars en rechters gemeen hebben

Noviomagus. Cassatierechtspraak. In zijn Vooraf in de editie van het NJB van komend weekend werpt Peter Wattel de vraag op of het geen tijd wordt voor een wetenschappelijk onderzoek naar het optimale aantal rechters en het optimale aantal inhoudelijk te beoordelen zaken per jaar in een rechtseenheidsgerecht. Waar ligt het optimum tussen consistentie en onafhankelijkheid? Is er zo’n optimum? Dit Vooraf heeft als opschrift „The Continuity Girl”.

Hoe zit dat met The Continuity Girl?

In Twente, eerder deze maand (foto Rob van de Peppel)

Zoals Wattel schrijft, moeten leugenaars een heel goed geheugen hebben, en moeten hoogste rechters dat ook.

In de filmwereld is er een functionaris die op filmsets de consistentie en het onthouden van waar we ook alweer waren bewaakt, zoals Wattel schrijft: de continuity girl.

Het kan dan ook niet verbazen dat in voornoemd Vooraf onder meer die vraag opgeworpen wordt.

Een link naar dit lezenswaardige Vooraf staat HIER.

Sjef van Swaaij, Advocaat bij de Hoge Raad – Sparringpartner voor advocaten (civiel appèl) – Onafhankelijk, eigenzinnig en gedreven – Doctor in de rechtsgeleerdheid

„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)