Een bron van veel debat vormde in de jaren tachtig het zogeheten dubbelbesluit van de NAVO, hetwelk in december 1979 genomen werd als antwoord op de raketten van het type SS-20 van de USSR en onder meer voorzag in de plaatsing van kruisraketten te Woensdrecht. MEER
Mient Jan Faber en het IKV
Het IKV (Interkerkelijk Vresesberaad) met zijn voorman en secretaris Mient Jan Faber was mordicus tegen de uitvoering van dit besluit. Het motto van het IKV was: “Kernwapens de wereld uit, om te beginnen uit Nederland.”
Wat ik er destijds van vond?
Eergisteren na de lunch (iPhone 5s)
De argumenten van het IKV overtuigden mij niet – ik maakte daar bepaald geen geheim van – en hebben dat ook nooit gedaan.
Wijsheid komt met de jaren
Eerder deze week las ik in een landelijke krant dat Faber er anno 2014 blijkens een interview in Kerk in Den Haag anders over denkt:
“‘Dat was allemaal romantiek. Het idee van een kernwapenvrije wereld is flauwekul, daar zal nooit iets van terecht komen.”
Bovendien zegt Faber:
“Er is geen betere garantie voor de wereldvrede dan het kernwapen.
Natuurlijk weet je het nooit honderd procent zeker. Er kan ergens een Hitler opstaan. Maar dan zullen de andere grootmachten collectief reageren om het gevaar af te wenden. Er is alle reden om gerust naar bed te gaan.”
Niet steeds komt wijsheid pas met de jaren
Ten aanzien van bepaalde onderwerpen zijn sommigen op hun achttiende al wijs en zijn anderen dat pas na hun zeventigste.
Link
Een link naar dat interview staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
