In naam des Konings

Bepaalt het eerste lid van 430 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering dat grossen van in Nederland gewezen vonnissen en beschikkingen van de Nederlandse rechter en van In Nederland verleden authentieke akten alsmede andere bij de wet als executoriale titel aangewezen stukken in geheel Nederland ten uitvoer gelegd kunnen worden, het tweede lid van dit wetsartikel bepaalt:

“Zij moeten aan het hoofd voeren: In naam des Konings.”

Is “In naam van de Koning” beter?

Rond de troonswisseling las ik in de krant dat de wet in die zin aangepast zou gaan worden, dat  voortaan aan het hoofd gevoerd zou moeten worden:  “In naam van de Koning” . Dat zou moderner zijn.

Mij schijnt het toe dat zo’n wetswijziging helemaal niet nodig is. Ik vind het wel iets plechtigs hebben voor op een grosse: In naam des Konings. En taalkundig gezien is er niets mis mee: gewoon tweede naamval. Een mooi onderwerp voor een komend taallesje voor juristen.

Sjef van Swaaij, Advocaat bij de Hoge Raad – Sparringpartner voor advocaten (civiel appèl) – Onafhankelijk, eigenzinnig en gedreven – Doctor in de rechtsgeleerdheid

„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)