Zicht vanaf de zuidelijke kant van de Waalbrug in westelijke richting afgelopen zondag (foto SvS, iPhone 11 Pro Max)
Noviomagus. Bij een op 17 juli jl. gegeven beschikking verwierp de Hoge Raad met toepassing van art. 81 RO en derhalve ongemotiveerd een cassatieberoep. Op zichzelf was met die verwerping niets mis. Toch maakte de Hoge Raad een fout.
De gemaakte fout
Dat cassatieberoep was ingesteld door de ‘Groepsondernemingsraad Rijk’ (hierna: GOR Rijk) en verweerder in cassatie was de Staat der Nederlanden (Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties). Eerder had GOR Rijk, op de voet van art. 26 WOR, beroep ingesteld bij de Ondernemingskamer en nadat deze zijn verzoeken afgewezen had, stelde GOR Rijk voornoemd cassatieberoep in.
Welnu, het dictum van ’s Hogen Raads voornoemde beschikking luidde niet alleen „verwerpt het beroep”, maar ook:
„{…} veroordeelt GOR Rijk in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van de Staat begroot op € 882,34 aan verschotten en € 1.800,– voor salaris.”
Hiermee echter zag de Hoge Raad een wetsbepaling over het hoofd.
Art. 22a WOR bepaalt bepaalt:
„In rechtsgedingen tussen de ondernemer en de ondernemingsraad kan de ondernemingsraad niet in de proceskosten worden veroordeeld.”
Herstelbeschikking
Gisteren zag het cassatiecollege zich genoopt om een herstelbeschikking te geven. Hierin oordeelde hij:
1.4. De Hoge Raad stelt vast dat in de beschikking sprake is van een kennelijke fout die zich voor eenvoudig herstel leent. De Hoge Raad zal de fout op de voet van art. 31 Rv verbeteren.
1.5. Het desbetreffende dictum dient als volgt te worden gelezen:
‘’De Hoge Raad verwerpt het beroep.’’
Het dictum van de herstelbeschikking luidt:
„De Hoge Raad:
– verbetert de op 17 juli 2020 in deze zaak gegeven beschikking op de wijze als hiervoor in 1.5 vermeld;
– stelt de verbetering op de minuut van die beschikking.”
Errare humanum est
Vergissen is menselijk. J.C.M. Leijten schreef daar met mildheid over. Te dezen verwijs ik je graag naar een eerder bericht op deze veelgelezen blog.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
