Kleve, op zondag 23 dezer, bij het monument Frans-Duitse oorlog 1870 (foto SvS, iPhone Xs Max)
Noviomagus. In de editie van het NJB van dit weekend staat weer een Vooraf van Ton Hartlief. Het heeft als opschrift „Het Huis van de toekomst”. De auteur, die zich doorgaans niet bezighoudt met dat rechtsgebied, begeeft zich ditmaal op het terrein van het goederenrecht.
Waar gaat dit Vooraf over? Wat te kort gezegd om het volgende. Het goederenrecht is thans – in de tijd van het Klimaatakkoord – een sta in de weg als het gaat om duurzaam wonen en kringloopbouwen. Circulaire economie: ingezet wordt op het bieden van service met bijvoorbeeld te verhuren zonnepanelen of CO2-reducerende gevels, waarbij eigendomsoverdracht niet het doel is. Voor producenten en verhuurders van zulke zaken zijn bestanddeelvorming en natrekking echter problematisch. De vestiging van een beperkt recht, zoals een opstalrecht, is lang niet altijd een werkbaar, goed alternatief, terwijl dat ook nog eens duur is. Kan de rechter al dan niet met behulp van verkeersopvattingen nieuwe, moderne jurisprudentie maken over bestanddeelvorming en natrekking? Dit terwijl haast geboden is? De wetgever lijkt aan zet om meer partijautonomie in het goederenrecht mogelijk te maken, opdat de praktijk beter duurzaamheidsoplossingen kan ontwikkelen.
Voor het Huis van de toekomst moet het goederenrecht in de steigers, zo is de uitsmijter van het Vooraf.
Lezing van het Vooraf zij van harte aanbevolen. Een link staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
