Dwingen Kamerleden die fractie verlaten en zetel behouden respect af?

Noviomagus. Tunahan Kuzu en Selcuk Öztürk verlaten de PvdA-fractie in de Tweede Kamer. Naar ik begrijp, zijn ze althans voorlopig, niet voornemens om hun zetel op te geven. Juridisch hebben ze het gelijk geheel aan hun zijde. Daar ding ik ook niets op af. Intussen dwingt het bij, althans in beginsel, geen respect af als een Kamerlid dat uit de fractie vertrekt of gezet wordt niet tevens als lid van de Tweede Kamer vertrekt. Het is dankzij de betreffende partij dat iemand lid van de Tweede Kamer is. Zelfs als een Kamerlid met voorkeurstemmen gekozen is, is dat (vrijwel altijd) niet anders. Want de partij heeft hem op haar kieslijst gezet.

Waarom gaat gewezen fractielid door als lid Tweede Kamer?

Waarom gaat iemand die geen lid meer is van de betreffende fractie als Kamerlid door? Het zal ongetwijfeld te maken hebben met emoties. Maar na een paar weken of desnoods maanden is de rust toch wel weer teruggekeerd?

Wel of geen grote jongen zijn

Ik denk dat het uiteindelijk iets te maken heeft met status en een wens om niet thuis op de bank te hoeven zitten alsmede (vooral) om het inkomen – de schadeloosstelling –  als lid van de Tweede Kamer te behouden. Zo kan ik me bepaald niet aan de indruk onttrekken dat (verreweg) de meeste leden van de Tweede Kamer door hun Kamerlidmaatschap méér toucheren dan zij voorheen, in dienstbetrekking, als salaris ontvingen.

Emplooi vinden als gewezen lid Tweede Kamer

Bedenk hierbij dat (verreweg) de meeste lieden die lid zijn van de Tweede Kamer (bepaald) niet boven de middelmaat uitstijgen, en de conclusie dringt zich op dat het, inderdaad, vooral een kwestie is van vastklampen aan de ‘zekerheid’ (tot aan de volgende verkiezingen voor de Tweede Kamer) van een inkomen dat behoort tot de hoogste 5% in Nederland. Gewezen leden van de Tweede Kamer vinden, naar ik uit de media begrijp, niet snel ergens emplooi.