Hoef slechts te opereren binnen de betrekkelijk ruime bandbreedte die de overheid (Orde van Advocaten en de fiscus) me laat. Binnen deze bandbreedte heb ik alle ruimte om mijn opdrachtgevers optimaal te bedienen. Geen kantoorpolitiek, geen DB en ook verder geen gezeur, bijvoorbeeld over declarabele uren en onrealistische normen ter zake. Heerlijk om geen tijd te hoeven verantwoorden richting kantoorgenoten. Hoeft slechts richting opdrachtgever (tenzij sprake is van een zogeheten fixed fee).
Lunchen
Die vrijheid maakt het allemaal meestentijds toch wel relaxed.
Zij – neen, niet “Het”, want ‘vrijheid’ is vrouwelijk – geeft me de mogelijkheid om echt even de tijd te nemen voor een goede lunch in bovendien een plezant etablissement, wat niet wil zeggen dat ik zulks dagelijks pleeg te doen. Bij de lunch overigens een krant, bij voorkeur het Algemeen Dagblad; geen betere krant voor bij de lunch.
Meestal neem ik als lunch iets zonder koolhydraten. Scheelt toch weer als het gaat om corpulentie.
Examen doen
Voorafgaand aan mijn lunch hedenmiddag bij Eten en Drinken in Nijmegen-Oost zag ik een agent het verkeer regelen op het kruispunt Groesbeekseweg en de Archipelstraat resp. Koolemans Beynenstraat. De verkeerslichten knipperden oranje en er waren zo’n zes agenten die op het trottoir stonden.
Ik vroeg deze agenten wat er aan de hand was.
Het antwoord was dat er ‘examen verkeer regelen’ afgenomen werd. Praktijkexamen dus.