Foto Olav Ifzaren (iPhone 6)
Barkhuysen vindt dat dat overleg niet door de beugel kan. En gelijk heeft hij. Nog mooier is de oplossing die hij aandraagt. Zij is in het verleden wel vaker voorgesteld. Ideaal is volgens Barkhuysen de Hoge Raad als enige rechter aan de top. Helemaal mee eens. Ik voeg daar het volgende aan toe.
Vraagtekens bij kwaliteit van de Afdeling bestuursrechtspraak
Een reminiscentie. Al weer een jaar of vijf à zes geleden verscheen in de laatste NJB-editie van het betreffende jaar een interview met de Nijmeegse hoogleraar Staatsrecht Tijn Kortmann. Hij was tamelijk vernietigend over de kwaliteit van met rechtspraak belaste leden van de Raad van State. Kortmann zei in dat interview dat het niveau van die leden niet het niveau overstijgt van de doorsnee rechter in een doorsnee rechtbank (resp. woorden van gelijke strekking). Het is evident dat dat bezwaar niet geldt voor leden van de Hoge Raad, integendeel.
Link
Een link naar voornoemd Vooraf staat HIER.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
Reacties
Adrie Stokhof
Ondergetekende heeft recent een uitspraak ontvangen inzake een door hem voor een cliente gevoerd hoger beroep over de huurtoeslag. Er was m.i. duidelijk sprake van treden buiten de rechtsstrijd en dit was des te kwalijker omdat over de door RvS aangevoerde grond om zo te beslissen geen discussie was geweest, omdat die nooit door verweerder was aangevoerd en ook feitelijk onjuist was. Ik kan me zo voorstellen dat de Hoge Raad dit niet zou hebben laten passeren, maar helaas is die weg versperd.