Plenair met elkaar van gedachten wisselen
Onder voorzitterschap van mr. F.B. Bakels, vice-president van de Hoge Raad, vond in de grote zittingszaal (tweede etage) aan de hand van door inleiders geponeerde stellingen een plenaire gedachtenwisseling plaats over de vraag wat de cassatiebalie en de Hoge Raad anders zouden kunnen doen om optimaal te functioneren. Deze bijeenkomst werd georganiseerd door de Hoge Raad en de Vereniging van Civiele Cassatieadvocaten.
Collega’s in de cassatiepraktijk
Het was een informele en plezierige bijeenkomst. Zo sprak mr. Bakels, ongetwijfeld om afstand te overbruggen, de aanwezigen in de zaal – de resp. vrijwel alle leden van ’s Hogen Raads Civiele Kamer, de plaatsvervangend Procureur-Generaal en Advocaten-Generaal alsmede cassatieadvocaten – nadrukkelijk toe met “Collega’s”, daarbij expliciterend dat raadsheren, cassatieadvocaten en advocaten-generaal zich allen bezighouden – ieder vanuit een eigen rol (allen dienaren van het recht) – met de civiele cassatiepraktijk.
Zo ook behoorde raadsheer mr. M.V. Polak tot degenen die met een microfoon in de zaal rondliepen om die aan te reiken aan iemand die een bijdrage wilde leveren aan de discussie.
De cassatiebalie als Mata Hari, het Parket als James Bond en het Wetenschappelijk Bureau als Miss Moneypeny
Tot de inleiders behoorde mr. C.E. Drion, raadsheer in de Hoge Raad. Hij kwam met de prikkelende stelling dat als de Civiele Kamer iets heeft van een geheime dienst, dan de cassatiebalie iets heeft van Mata Hari en het Parket iets heeft van James Bond (en het Wetenschappelijk Bureau iets van Miss Moneypenny). Mata Hari bijvoorbeeld: een cassatiemiddel moet verleidelijk zijn; de Hoge Raad moet ermee verleid worden om te casseren. En geheime dienst bijvoorbeeld: het geheim van de raadkamer. James Bond: onderzoek moet worden gedaan naar de inhoud van ons recht.
Stellingen
Aan de hand van diverse, door inleiders geponeerde stellingen werd plenair met elkaar van gedachten gewisseld. Mr. Bakels zorgde ervoor dat het allemaal vlot verliep en dat niet te lang stilgestaan werd bij een op zichzelf interessante stelling. Ook niet iedere stelling kwam aan de orde.
Procederen in cassatie?
Voor aantoonbaar ingenieuze, verrassende en meeslepende argumentatie:
Ten slotte
Wat tijdens de bijeenkomst zoal naar voren kwam, was interessant, hoezeer ook voor mij niet echt (veel) nieuws. Wel is het aardig om datgene wat je al wel weet nog eens door diverse raadsheren in de Hoge Raad zo in hun eigen bewoordingen bevestigd te krijgen. Met name dat maakt het, althans voor mij, de moeite waard. Verder was het vooral een leuke middag. Goed om dezen en genen in een informele setting en een ongedwongen sfeer weer even te spreken of om eens kennis met dezen en genen te maken.
De middag werd afgesloten met een borrel in de hal op de begane grond van Kazernestraat 52. Er was witte en rode wijn, maar geen bier. Dat heet chique te zijn. Ik had toch graag bier gedronken. Gastvrij is het niet om geen bier te schenken, reeds omdat het een feit van algemene bekendheid is dat menigeen bij een borrel de voorkeur geeft aan bier (boven wijn).
Toen ik eenmaal weer in Noviomagus was en me thuis uit mijn pak gehesen had, dronk ik nog een goed glas bier op het terras van Meesterschenkerij Café Jos, op (korte) loopafstand van mijn woning.
Reacties
Dian Brouwer
Amice,
Nu een taallesje voor u:
“zo optimaal mogelijk” doet mij altijd de tenen krommen.
Van Dale geeft voor “optimaal”: “hoogst, sterkst, meest gunstig”. U schrijft dus “zo meest gunstig mogelijk”. De overtreffendste trap.
Beste groet,
Dian Brouwer