Logo van radio 1
Noviomagus. Radio 1. Dagelijks luister ik er wel enige tijd naar. Niet zelden meerdere keren.
Vaak zijn er experts aan het woord.
Meestentijds heeft zo’n expert interessante dingen te zeggen die ook ter zake doende zijn.
Niet zelden wordt de expert in de rede gevallen door de presentator.
Beleefd bedoeld, maar niet hoffelijk
Weliswaar is dat in de rede vallen meestal op zichzelf niet, laat staan geheel, onbegrijpelijk en evenmin irritant.
Maar wat ik wèl irritant vind, is dat expliciete ‘als ik u even mag onderbreken’, hoezeer dat ongetwijfeld als beleefdheid bedoeld is.
Vergelijk het met de cliënt
Menig advocaat zal bij een eerste gesprek met een cliënt tussendoor ook vragen stellen en de cliënt onderbreken.
Maar mijn inschatting is dat slechts weinig advocaten zo onhoffelijk zijn om zich daarbij te bedienen van de ‘als ik u even onderbreken’ -constructie. Je onderbreekt een cliënt niet uitdrukkelijk. Je doet het gewoon, op een wijze die naturel is, aldus dat de cliënt zich niet onderbroken voelt en het juist waardeert dat jij als advocaat zich in de zaak verdiept, echt geïnteresseerd bent.
Lomp maken wat op zichzelf niet lomp is
In een gesprek met goede vrienden en andere naasten hoor je toch ook niet het ‘als ik u even mag onderbreken’. Het is gewoon interactie. Je onderbreekt elkaar (mogelijk) geregeld, maar expliciteert niet dàt je dat doet.
Als een radiopresentator zich bedient van ‘als ik u even mag onderbreken’ wordt het juist vervelend.
Vilein
Foto Johan van de Merwe
Bij mij zou zo’n presentator een gerede en gekwadrateerde kans lopen dat mijn reactie is dat ik gewoon eerst even mijn zin wil afmaken of – vilein -:
“Nee, u mag mij niet onderbreken.”
Dan is in elk geval een punt gemaakt. Zien wie er wint.
Alternatief
Kort en goed: met het onderbreken van je gesprekspartner is op zichzelf niets mis, maar het is onhandig om uitdrukkelijk te benoemen dat je onderbreekt.
„{…} ingenieuze en soms verrassende wijze waarop Van Swaaij zijn vondst ontvouwt en uitwerkt {…} meeslepende werking { …} nieuwe dogmatische vondst {…}”
W. Snijders, oud-Regeringscommissaris voor het NBW en oud-vicepresident van de Hoge Raad, Bespreking proefschrift van mr. J.H.M. van Swaaij, Maandblad voor Vermogensrecht (2011)
