Noviomagus. Volgens het derde lid van collectieve-actie-art. 3:305a BW kan een rechtsvordering als bedoeld in lid 1 van dit wetsartikel niet strekken tot schadevergoeding te voldoen in geld; zij kan volgens dit derde lid (slechts) strekken tot veroordeling van de gedaagde tot het openbaar maken of laten openbaar maken van de uitspraak – zulks op een door de rechter te bepalen wijze en op kosten van de door de rechter aan te geven partij of partijen.
Dat gaat anders worden wat betreft een wetsvoorstel dat centraal staat in een door Ton Hartlief geschreven Vooraf in het NJB van dit weekend met als opschrift „Massaschade en de regelende rechter”. Die verandering is goed nieuws volgens Hartlief.
Een maar
Intussen komt Hartlief met een maar. De regering gaat er, zoals Hartlief constateert, vanuit dat de rechter die een collectieve schadevergoedingszaak behandelt en beslist gewoon kan ‘werken’ met afdeling 6.1.10 BW, waarin het – wat Hartlief noemt – reguliere schadevergoedingsrecht neergelegd is. Maar is de rechter inderdaad klaar voor de collectieve schadevergoedingsactie?, zo vraagt Hartlief zich af.
Soms confectiewerk nodig bij collectieve schadevergoedingsacties
Het maatpak is het uitgangspunt in het reguliere resp. algemene schadevergoedingsrecht: de benadeelde komt vermogensrechtelijk zoveel mogelijk in de positie zoals die zou zijn indien het feit dat de aansprakelijkheid geschapen heeft zich niet voorgedaan had. Dit is bij een collectieve schadevergoedingsactie niet altijd goed doenlijk. Hier zijn abstracties (standaardschadevergoedingen) noodzakelijk. Daarom gaat het hier niet om maatpakken, maar om confectiewerk. (Dit zijn overigens overigens niet de door Hartlief gebezigde termen, maar het komt er wel op neer.) Met die abstracties gaat men, zoals Hartlief schrijft, rommelen met de uitgangspunten van het algemene schadevergoedingsrecht. Dit om efficiënt en effectief te zijn.
Wettelijke verankering nodig
Op zichzelf kan dat volgens Hartlief best een redelijke oplossing zijn, maar dan moet ook maar gewoon in de wet neergelegd worden zowel dat onverkorte toepassing van afdeling 6.1.10 BW bij collectieve schadevergoedingsacties niet steeds mogelijk is, als dat de rechter van de algemene regeling af mag wijken.
Lezing van voornoemd Vooraf zij van harte aanbevolen. Een link staat HIER.